Het Kleine Vlindertje

Er was eens een klein vlindertje, dat ronddartelde. De ene keer was het richting het zuiden, de andere keer naar t oosten en westen en soms, ja soms ook het noorden. Elke keer beleefde t vlindertje mooie avonturen. De avonturen waren wel eens zo mooi, dat ze het gevoel dat t avontuur haar gaf, wel eeuwen lang met zich mee kan dragen. Maar vaak genoeg botste ze ook tegen muren aan. Muren die haar tegenhielden. Muren die haar in een glazen fles stopten en haar een gevoel van beperking gaven. Ze kon dan door t glas heen kijken maar er niet doorheen vliegen, hoe hard ze ook haar best deed. De harde substantie van het glas loste maar niet op.

Ze kwam dan ineens in haar gevoel uit haar jeugd. Een wervelwind die opstak en haar meenam in een storm waar ze tegen moest vechten. Het gevoel dat ze beperkt werd, het gevoel dat ze niet mocht, dat ze niet de erkenning kreeg en geaccepteerd werd voor wie ze was. De erkenning dat zij mocht leven, haar leven mocht leven en zijn wie ze werkelijk is. Dat ze haar eigen vrijheid mocht ervaren zonder dat anderen, vaak dierbaren, haar tegenhielden. 

Op een dag komt bewustzijn langs als een roos die vanuit een dichte knop open bloeit. Door bewustzijn is er ineens het inzicht dat de wervelwind door haar zelf kan worden gestopt. Ze hoeft alleen zichzelf te accepteren zoals ze is en zichzelf de vrijheid gunnen ongeacht wat anderen ervan vinden. 

Al gauw merkt ze dat dit niet zo eenvoudig is, wervelwind is toch vrij sterk en groot... 

Daar komt dan ook angst om de hoek, het donkere water waarin ze kan verdrinken... Een diep dal waarin ze kan verdwijnen... toch weet ze dat als ze de sprong waagt, hoe diep het dal ook lijkt, ze angst zal overwinnen. Ze hoeft het alleen maar te doen..

Twijfel; de wipwap...doen, niet doen...doen...niet doen...angst, Angst, ANGST......help..

Dan komt wit licht op haar af, een mooi bijna verblindend licht. Dichtbij ziet ze dat het een engel is. Een mooie liefdevolle engel die afkomt op haar hartenkreet. Ineens is ze gerustgesteld, ze voelt de liefde van de engel. De engel die haar bijstaat. Door de engel voelt ze zich gesterkt en krachtig. De engel helpt haar om het beperkende glas in t niets te laten opgaan. 

En dan ineens ...uit het niets, zonder te waarschuwen, waagt ze de sprong! Daar gaat ze...valt en valt... en komt uiteindelijk terecht in een prachtig tuin vol met kleurrijke bloemen die kracht en wijsheid uitstralen. Een idyllisch plekje met bomen die bloeien, met een beekje met stromend water, het zonnetje dat schijnt en merels die hun liefdeslied zingen. Vrolijk en dankbaar geniet vlindertje van dit nieuw verworven paradijs. Vlindertje heeft de weg naar haar vrijheid gevonden....

💙💙